مـی پسنـدم پـایــیـز رآ کـه مُعـافَـم میکنـد
اَز پنهـان کـردن دَردی کـه
در صدآیَـم مـی پـیـچــد
و
اَشـکـی کـه در
نـگـاهـم مـی چـَرخَـد
آخـــر هـمــه میــدآنـنـد سـَـرمــا خــورده اَم...
شبیـه بـرگ پـاییـزی
پـس اَز تـو قسمـت بـادم
خـداحـافـظ ولـی هـرگـز نخـواهـی رفـت اَز یـادم
خـداحـافـظ و ایـن یعنـی در اَنـدوه تـو میمیـرم
در ایـن تنهـایـی مطلـق
کـه میبنـدد بـه زنجیـرم
و بـی تـو لحظـه ای حتـی
دلـم طـاقـت نمیـارد
بـرف نـومیـدی بـر سـرم یکـریـز مـی بـارد
چگونه بگـذرم اَز عشق و دلبستگـی هـایـم
چگـونـه میـروی بـا آن کـه میـدانـی چـه تنهـایـم
خـداحـافـظ تـو ای همپـای شـب هـای تنهـایـی
خـداحـافـظ بـه پـایـان آمـد ایـن دیـدار پنهـانـی
خـداحـافـظ بـدون تـو گمـان کـردی کـه میمـانـم
خـداحـافـظ بـدون مـن یقیـن دارم کـه میمـانـی...!
دلم تنگ است.
دلم اندازه ی حجم قفس تنگ است.
سکوت از کوچه لبریز است.
نگاهم خیس و بارانی است.
نمیدانم چرا در قلب من پاییز طولانی است...
پاییـز …
و ایـن همـه دلتنگـی !
نـه
شـایـد فرشتـه ای
فصلهـا را بـه اشتبـاه ورق زده بـاشـد!
