🍦 کنار پنجره ی خیال.... ^91/6/19

کنار پنجره ی خیال تنها نشسته ام و خوب می دانم

این آخرین بار نخواهد بود

که ثانیه های عمرم را با تردید شماره می کنم  .

 من آنقدر به این تنهایی خو کرده ام که می دانم

ماهی تنگ بلور دچار احساس من است

و اگر حتی در دریـای طوفانی چشمانم رهایش کنم

باز هم غمگین خواهد بود

.می دانم که معجزه نخواهد شد  .

می دانم اینجا در سپاهچال زمان من غرق واپسین دل نوشته های دلتنگی خواهم بود.

اسیر واژه ی سرد لحظه لحظه های بلند.

و تنها خواهشی کوچک شبیه یک پرسش از آخرین قطار زندگی دارم:

آیا کنار این همه تنهایی بی حد،کسی خیال مرا به یاد خواهد داشت.

کسی صدای شاعرانگی ام را در شب مهتابی شنیده و سراغ حال مرا از قصه می گیرد؟

گمان نمی کنم ستاره ای حتی به یاد من باشد.

خدایـا!بهترین را از تو می خواهم....